Utanç

UtançBir gülüşün yenik düştüğü andırÜzerine kan sıçrayan kitaptan kopan sayfadırBüyük bir uğultunun akabindeYere bakan insan gözleridirUtançÇocukça soruların karşısında kıvranmaktır.Avucunda bir yere koyamadığın boşlukVe omuzlarında kaldıramadığın görünmez yük- odada en arkaya atılan kötü oyuncak gibi -Güzel atları ezen sevimsiz arabadırUtançKalbini okuyan gözlerin karşısında dururkenSözlerinin yaldızlarının pul pul dökülmesidirArınamamaktır dünyanın kötülüğündenİnsanlığın insanı yargılayan cahilliğindenYarınları uzak kılmaktır sevgidenUtançYere bakan insan gözleridirUtanç